آشنايي با NHibernate - قسمت سوم

در ادامه، تعاريف ساير موجوديت‌هاي سيستم ثبت سفارشات و نگاشت آن‌ها را بررسي خواهيم كرد.

كلاس Product تعريف شده در فايل جديد Product.cs در پوشه domain برنامه:

namespace NHSample1.Domain
{
   public class Product
   {
       public int Id { get; set; }
       public string Name { get; set; }
       public decimal UnitPrice { get; set; }
       public bool Discontinued { get; set; }
   }
}

كلاس ProductMapping تعريف شده در فايل جديد ProductMapping.cs (توصيه شده است كه به ازاي هر كلاس يك فايل جداگانه در نظر گرفته شود)، در پوشه Mappings برنامه:

using FluentNHibernate.Mapping;
using NHSample1.Domain;

namespace NHSample1.Mappings
{
   public class ProductMapping : ClassMap<Product>
   {
       public ProductMapping()
       {
           Not.LazyLoad();
           Id(p => p.Id).GeneratedBy.HiLo("1000");
           Map(p => p.Name).Length(50).Not.Nullable();
           Map(p => p.UnitPrice).Not.Nullable();
           Map(p => p.Discontinued).Not.Nullable();
       }
   }
}

همانطور كه ملاحظه مي‌كنيد، روش تعريف آن‌ها همانند شيء Customer است كه در قسمت‌هاي قبل بررسي شد و نكته جديدي ندارد.
آزمون واحد بررسي اين نگاشت نيز همانند مثال قبلي است.
كلاس ProductMapping_Fixture را در فايل جديد ProductMapping_Fixture.cs به پروژه UnitTests خود (كه ارجاعات آن‌را در قسمت قبل مشخص كرديم) خواهيم افزود:

using NUnit.Framework;
using FluentNHibernate.Testing;
using NHSample1.Domain;

namespace UnitTests
{
   [TestFixture]
   public class ProductMapping_Fixture : FixtureBase
   {
       [Test]
       public void can_correctly_map_product()
       {
           new PersistenceSpecification<Product>(Session)
                   .CheckProperty(p => p.Id, 1001)
                   .CheckProperty(p => p.Name, "Apples")
                   .CheckProperty(p => p.UnitPrice, 10.45m)
                   .CheckProperty(p => p.Discontinued, true)
                   .VerifyTheMappings();
       }
   }
}

و پس از اجراي اين آزمون واحد، عبارات SQL ايي كه به صورت خودكار توسط اين ORM جهت بررسي عمليات نگاشت صورت خواهند گرفت به صورت زير مي‌باشند:

ProductMapping_Fixture.can_correctly_map_product : Passed
NHibernate: select next_hi from hibernate_unique_key
NHibernate: update hibernate_unique_key set next_hi = @p0 where next_hi = @p1;@p0 = 2, @p1 = 1
NHibernate: INSERT INTO "Product" (Name, UnitPrice, Discontinued, Id) VALUES (@p0, @p1, @p2, @p3);@p0 = 'Apples', @p1 = 10.45, @p2 = True, @p3 = 1001
NHibernate: SELECT product0_.Id as Id1_0_, product0_.Name as Name1_0_, product0_.UnitPrice as UnitPrice1_0_, product0_.Discontinued as Disconti4_1_0_ FROM "Product" product0_ WHERE product0_.Id=@p0;@p0 = 1001

در ادامه تعريف كلاس كارمند، نگاشت و آزمون واحد آن به صورت زير خواهند بود:

using System;
namespace NHSample1.Domain
{
   public class Employee
   {
       public int Id { set; get; }
       public string LastName { get; set; }
       public string FirstName { get; set; }
   }
}

using NHSample1.Domain;
using FluentNHibernate.Mapping;

namespace NHSample1.Mappings
{
   public class EmployeeMapping : ClassMap<Employee>
   {
       public EmployeeMapping()
       {
           Not.LazyLoad();
           Id(e => e.Id).GeneratedBy.Assigned();
           Map(e => e.LastName).Length(50);
           Map(e => e.FirstName).Length(50);
       }
   }
}

using NUnit.Framework;
using NHSample1.Domain;
using FluentNHibernate.Testing;

namespace UnitTests
{
   [TestFixture]
   public class EmployeeMapping_Fixture : FixtureBase
   {
       [Test]
       public void can_correctly_map_employee()
       {
           new PersistenceSpecification<Employee>(Session)
                   .CheckProperty(p => p.Id, 1001)
                   .CheckProperty(p => p.FirstName, "name1")
                   .CheckProperty(p => p.LastName, "lname1")
                   .VerifyTheMappings();
       }
   }
}

خروجي SQL حاصل از موفقيت آزمون واحد آن:

NHibernate: select next_hi from hibernate_unique_key
NHibernate: update hibernate_unique_key set next_hi = @p0 where next_hi = @p1;@p0 = 2, @p1 = 1
NHibernate: INSERT INTO "Employee" (LastName, FirstName, Id) VALUES (@p0, @p1, @p2);@p0 = 'lname1', @p1 = 'name1', @p2 = 1001
NHibernate: SELECT employee0_.Id as Id4_0_, employee0_.LastName as LastName4_0_, employee0_.FirstName as FirstName4_0_ FROM "Employee" employee0_ WHERE employee0_.Id=@p0;@p0 = 1001

همانطور كه ملاحظه مي‌كنيد، اين آزمون‌هاي واحد 4 مرحله را در يك سطر انجام مي‌دهند:
الف) ايجاد يك وهله از كلاس Employee
ب) ثبت اطلاعات كارمند در ديتابيس
ج) دريافت اطلاعات كارمند در وهله‌اي جديد از شيء Employee
د) و در پايان بررسي مي‌كند كه آيا شيء جديد ايجاد شده با شيء اوليه مطابقت دارد يا خير

اكنون در ادامه پياده سازي سيستم ثبت سفارشات، به قسمت جالب اين مدل مي‌رسيم. قسمتي كه در آن ارتباطات اشياء و روابط one-to-many تعريف خواهند شد. تعاريف كلاس‌هاي OrderItem و OrderItemMapping را به صورت زير در نظر بگيريد:

كلاس OrderItem تعريف شده در فايل جديد OrderItem.cs واقع شده در پوشه domain پروژه:
كه در آن هر سفارش (order) دقيقا از يك محصول (product) تشكيل مي‌شود و هر محصول مي‌تواند در سفارشات متعدد و مختلفي درخواست شود.

namespace NHSample1.Domain
{
   public class OrderItem
   {
       public int Id { get; set; }
       public int Quantity { get; set; }
       public Product Product { get; set; }
   }
}

كلاس OrderItemMapping تعريف شده در فايل جديد OrderItemMapping.cs :

using FluentNHibernate.Mapping;
using NHSample1.Domain;

namespace NHSample1.Mappings
{
   public class OrderItemMapping : ClassMap<OrderItem>
   {
       public OrderItemMapping()
       {
           Not.LazyLoad();
           Id(oi => oi.Id).GeneratedBy.Assigned();
           Map(oi => oi.Quantity).Not.Nullable();
           References(oi => oi.Product).Not.Nullable();
       }
   }
}

نكته جديدي كه در اين كلاس نگاشت مطرح شده است، واژه كليدي References مي‌باشد كه جهت بيان اين ارجاعات و وابستگي‌ها بكار مي‌رود. اين ارجاع بيانگر يك رابطه many-to-one بين سفارشات و محصولات است. همچنين در ادامه آن Not.Nullable ذكر شده است تا اين ارجاع را اجباري نمائيد (در غير اينصورت سفارش غير معتبر خواهد بود).
نكته‌ي ديگر مهم آن اين مورد است كه Id در اينجا به صورت يك كليد تعريف نشده است. يك آيتم سفارش داده شده، موجوديت به حساب نيامده و فقط يك شيء مقداري (value object) است و به خودي خود امكان وجود ندارد. هر وهله از آن تنها توسط يك سفارش قابل تعريف است. بنابراين id در اينجا فقط به عنوان يك index مي‌تواند مورد استفاده قرار گيرد و فقط توسط شيء Order زمانيكه يك OrderItem به آن اضافه مي‌شود، مقدار دهي خواهد شد.

اگر براي اين نگاشت نيز آزمون واحد تهيه كنيم، به صورت زير خواهد بود:

using NUnit.Framework;
using NHSample1.Domain;
using FluentNHibernate.Testing;

namespace UnitTests
{
   [TestFixture]
   public class OrderItemMapping_Fixture : FixtureBase
   {
       [Test]
       public void can_correctly_map_order_item()
       {
           var product = new Product
           {
               Name = "Apples",
               UnitPrice = 4.5m,
               Discontinued = true
           };

           new PersistenceSpecification<OrderItem>(Session)
                       .CheckProperty(p => p.Id, 1)
                       .CheckProperty(p => p.Quantity, 5)
                       .CheckReference(p => p.Product, product)
                       .VerifyTheMappings();
       }
   }
}

مشكل! اين آزمون واحد با شكست مواجه خواهد شد، زيرا هنوز مشخص نكرده‌ايم كه دو شيء Product را كه در قسمت CheckReference فوق براي اين منظور معرفي كرده‌ايم، چگونه بايد با هم مقايسه كرد. در مورد مقايسه نوع‌هاي اوليه و اصلي مانند int و string و امثال آن مشكلي نيست، اما بايد منطق مقايسه ساير اشياء سفارشي خود را با پياده سازي اينترفيس IEqualityComparer دقيقا مشخص سازيم:

using System.Collections;
using NHSample1.Domain;

namespace UnitTests
{
   public class CustomEqualityComparer : IEqualityComparer
   {
       public bool Equals(object x, object y)
       {
           if (ReferenceEquals(x, y)) return true;
           if (x == null || y == null) return false;

           if (x is Product && y is Product)
               return (x as Product).Id == (y as Product).Id;

           if (x is Customer && y is Customer)
               return (x as Customer).Id == (y as Customer).Id;

           if (x is Employee && y is Employee)
               return (x as Employee).Id == (y as Employee).Id;

           if (x is OrderItem && y is OrderItem)
               return (x as OrderItem).Id == (y as OrderItem).Id;
          

           return x.Equals(y);
       }

       public int GetHashCode(object obj)
       {
           //شايد وقتي ديگر
           return obj.GetHashCode();
       }
   }
}

در اينجا فقط Id اين اشياء با هم مقايسه شده است. در صورت نياز تمامي خاصيت‌هاي اين اشياء را نيز مي‌توان با هم مقايسه كرد (يك سري از اشياء بكار گرفته شده در اين كلاس در ادامه بحث معرفي خواهند شد).
سپس براي بكار گيري اين كلاس جديد، سطر مربوط به استفاده از PersistenceSpecification به صورت زير تغيير خواهد كرد:

new PersistenceSpecification<OrderItem>(Session, new CustomEqualityComparer())

پس از اين تغييرات و مشخص سازي نحوه‌ي مقايسه دو شيء سفارشي، آزمون واحد ما پاس شده و خروجي SQL توليد شده آن به صورت زير مي‌باشد:

NHibernate: select next_hi from hibernate_unique_key
NHibernate: update hibernate_unique_key set next_hi = @p0 where next_hi = @p1;@p0 = 2, @p1 = 1
NHibernate: INSERT INTO "Product" (Name, UnitPrice, Discontinued, Id) VALUES (@p0, @p1, @p2, @p3);@p0 = 'Apples', @p1 = 4.5, @p2 = True, @p3 = 1001
NHibernate: INSERT INTO "OrderItem" (Quantity, Product_id, Id) VALUES (@p0, @p1, @p2);@p0 = 5, @p1 = 1001, @p2 = 1
NHibernate: SELECT orderitem0_.Id as Id0_1_, orderitem0_.Quantity as Quantity0_1_, orderitem0_.Product_id as Product3_0_1_, product1_.Id as Id3_0_, product1_.Name as Name3_0_, product1_.UnitPrice as UnitPrice3_0_, product1_.Discontinued as Disconti4_3_0_ FROM "OrderItem" orderitem0_ inner join "Product" product1_ on orderitem0_.Product_id=product1_.Id WHERE orderitem0_.Id=@p0;@p0 = 1

قسمت پاياني كار تعاريف كلاس‌هاي نگاشت، مربوط به كلاس Order است كه در ادامه بررسي خواهد شد.

using System;
using System.Collections.Generic;

namespace NHSample1.Domain
{
   public class Order
   {
       public int Id { set; get; }
       public DateTime OrderDate { get; set; }
       public Employee Employee { get; set; }
       public Customer Customer { get; set; }
       public IList<OrderItem> OrderItems { get; set; }
   }
}

نكته‌ي مهمي كه در اين كلاس وجود دارد استفاده از IList جهت معرفي مجموعه‌اي از آيتم‌هاي سفارشي است (بجاي List و يا IEnumerable كه در صورت استفاده خطاي type cast exception در حين نگاشت حاصل مي‌شد).

using NHSample1.Domain;
using FluentNHibernate.Mapping;

namespace NHSample1.Mappings
{
   public class OrderMapping : ClassMap<Order>
   {
       public OrderMapping()
       {
           Not.LazyLoad();
           Id(o => o.Id).GeneratedBy.GuidComb();
           Map(o => o.OrderDate).Not.Nullable();
           References(o => o.Employee).Not.Nullable();
           References(o => o.Customer).Not.Nullable();
           HasMany(o => o.OrderItems)
               .AsList(index => index.Column("ListIndex").Type<int>());
       }
   }
}

در تعاريف نگاشت اين كلاس نيز دو ارجاع به اشياء كارمند و مشتري وجود دارد كه با References مشخص شده‌اند.
قسمت جديد آن HasMany است كه جهت تعريف رابطه one-to-many بكار گرفته شده است. يك سفارش رابطه many-to-one با يك مشتري و همچنين كارمندي كه اين ركورد را ثبت مي‌كند، دارد. در اينجا مجموعه آيتم‌هاي يك سفارش به صورت يك ليست بازگشت داده مي‌شود و ايندكس آن به ستوني به نام ListIndex در يك جدول ديتابيس نگاشت خواهد شد. نوع اين ستون، int مي‌باشد.

using System;
using System.Collections.Generic;
using NUnit.Framework;
using NHSample1.Domain;
using FluentNHibernate.Testing;

namespace UnitTests
{
   [TestFixture]
   public class OrderMapping_Fixture : FixtureBase
   {
       [Test]
       public void can_correctly_map_an_order()
       {
           {
               var product1 =
                   new Product
                   {
                       Name = "Apples",
                       UnitPrice = 4.5m,
                       Discontinued = true
                   };
               var product2 =
                   new Product
                   {
                       Name = "Pears",
                       UnitPrice = 3.5m,
                       Discontinued = false
                   };

               Session.Save(product1);
               Session.Save(product2);

               var items = new List<OrderItem>
                               {
                                   new OrderItem
                                   {
                                       Id = 1,
                                       Quantity = 100,
                                       Product = product1
                                   },
                                   new OrderItem
                                   {
                                       Id = 2,
                                       Quantity = 200,
                                       Product = product2
                                   }
                               };

               var customer = new Customer
               {
                   FirstName = "Vahid",
                   LastName = "Nasiri",
                   AddressLine1 = "Addr1",
                   AddressLine2 = "Addr2",
                   PostalCode = "1234",
                   City = "Tehran",
                   CountryCode = "IR"
               };

               var employee =
                   new Employee
                   {
                       FirstName = "name1",
                       LastName = "lname1"
                   };


              
               var order = new Order
               {
                   Customer = customer,
                   Employee = employee,
                   OrderDate = DateTime.Today,
                   OrderItems = items
               };

               new PersistenceSpecification<Order>(Session, new CustomEqualityComparer())
                   .CheckProperty(o => o.OrderDate, order.OrderDate)
                   .CheckReference(o => o.Customer, order.Customer)
                   .CheckReference(o => o.Employee, order.Employee)
                   .CheckList(o => o.OrderItems, order.OrderItems)
                   .VerifyTheMappings();
           }
       }
   }
}

همانطور كه ملاحظه مي‌كنيد در اين متد آزمون واحد، نياز به مشخص سازي منطق مقايسه اشياء سفارش، مشتري و آيتم‌هاي سفارش داده شده نيز وجود دارد كه پيشتر در كلاس CustomEqualityComparer معرفي شدند؛ درغير اينصورت اين آزمون واحد با شكست مواجه مي‌شد.
متد آزمون واحد فوق كمي طولاني است؛ زيرا در آن بايد تعاريف انواع و اقسام اشياء مورد استفاده را مشخص نمود (و ارزش كار نيز دقيقا در همينجا مشخص مي‌شود كه بجاي SQL نوشتن، با اشيايي كه توسط كامپايلر تحت نظر هستند سر و كار داريم).
تنها نكته جديد آن استفاده از CheckList براي بررسي IList تعريف شده در قسمت قبل است.

خروجي SQL اين آزمون واحد پس از اجرا و موفقيت آن به صورت زير است:

OrderMapping_Fixture.can_correctly_map_an_order : Passed
NHibernate: select next_hi from hibernate_unique_key
NHibernate: update hibernate_unique_key set next_hi = @p0 where next_hi = @p1;@p0 = 2, @p1 = 1
NHibernate: select next_hi from hibernate_unique_key
NHibernate: update hibernate_unique_key set next_hi = @p0 where next_hi = @p1;@p0 = 3, @p1 = 2
NHibernate: INSERT INTO "Product" (Name, UnitPrice, Discontinued, Id) VALUES (@p0, @p1, @p2, @p3);@p0 = 'Apples', @p1 = 4.5, @p2 = True, @p3 = 1001
NHibernate: INSERT INTO "Product" (Name, UnitPrice, Discontinued, Id) VALUES (@p0, @p1, @p2, @p3);@p0 = 'Pears', @p1 = 3.5, @p2 = False, @p3 = 1002
NHibernate: INSERT INTO "Customer" (FirstName, LastName, AddressLine1, AddressLine2, PostalCode, City, CountryCode, Id) VALUES (@p0, @p1, @p2, @p3, @p4, @p5, @p6, @p7);@p0 = 'Vahid', @p1 = 'Nasiri', @p2 = 'Addr1', @p3 = 'Addr2', @p4 = '1234', @p5 = 'Tehran', @p6 = 'IR', @p7 = 2002
NHibernate: select next_hi from hibernate_unique_key
NHibernate: update hibernate_unique_key set next_hi = @p0 where next_hi = @p1;@p0 = 4, @p1 = 3
NHibernate: INSERT INTO "Employee" (LastName, FirstName, Id) VALUES (@p0, @p1, @p2);@p0 = 'lname1', @p1 = 'name1', @p2 = 3003
NHibernate: INSERT INTO "OrderItem" (Quantity, Product_id, Id) VALUES (@p0, @p1, @p2);@p0 = 100, @p1 = 1001, @p2 = 1
NHibernate: INSERT INTO "OrderItem" (Quantity, Product_id, Id) VALUES (@p0, @p1, @p2);@p0 = 200, @p1 = 1002, @p2 = 2
NHibernate: INSERT INTO "Order" (OrderDate, Employee_id, Customer_id, Id) VALUES (@p0, @p1, @p2, @p3);@p0 = 2009/10/10 12:00:00 ق.ظ, @p1 = 3003, @p2 = 2002, @p3 = 0
NHibernate: UPDATE "OrderItem" SET Order_id = @p0, ListIndex = @p1 WHERE Id = @p2;@p0 = 0, @p1 = 0, @p2 = 1
NHibernate: UPDATE "OrderItem" SET Order_id = @p0, ListIndex = @p1 WHERE Id = @p2;@p0 = 0, @p1 = 1, @p2 = 2
NHibernate: SELECT order0_.Id as Id1_2_, order0_.OrderDate as OrderDate1_2_, order0_.Employee_id as Employee3_1_2_, order0_.Customer_id as Customer4_1_2_, employee1_.Id as Id4_0_, employee1_.LastName as LastName4_0_, employee1_.FirstName as FirstName4_0_, customer2_.Id as Id2_1_, customer2_.FirstName as FirstName2_1_, customer2_.LastName as LastName2_1_, customer2_.AddressLine1 as AddressL4_2_1_, customer2_.AddressLine2 as AddressL5_2_1_, customer2_.PostalCode as PostalCode2_1_, customer2_.City as City2_1_, customer2_.CountryCode as CountryC8_2_1_ FROM "Order" order0_ inner join "Employee" employee1_ on order0_.Employee_id=employee1_.Id inner join "Customer" customer2_ on order0_.Customer_id=customer2_.Id WHERE order0_.Id=@p0;@p0 = 0
NHibernate: SELECT orderitems0_.Order_id as Order4_2_, orderitems0_.Id as Id2_, orderitems0_.ListIndex as ListIndex2_, orderitems0_.Id as Id0_1_, orderitems0_.Quantity as Quantity0_1_, orderitems0_.Product_id as Product3_0_1_, product1_.Id as Id3_0_, product1_.Name as Name3_0_, product1_.UnitPrice as UnitPrice3_0_, product1_.Discontinued as Disconti4_3_0_ FROM "OrderItem" orderitems0_ inner join "Product" product1_ on orderitems0_.Product_id=product1_.Id WHERE orderitems0_.Order_id=@p0;@p0 = 0

تا اينجاي كار تعاريف اشياء ، نگاشت آن‌ها و همچنين بررسي صحت اين نگاشت‌ها به پايان مي‌رسد.

نكته:
ديتابيس برنامه را جهت آزمون‌هاي واحد برنامه، از نوع SQLite ساخته شده در حافظه مشخص كرديم. اگر علاقمند باشيد كه database schema توليد شده توسط NHibernate را مشاهده نمائيد، در متد SetupContext كلاس FixtureBase كه در قسمت قبل معرفي شد، سطر آخر را به صورت زير تغيير دهيد، تا اسكريپت ديتابيس نيز به صورت خودكار در خروجي اس كيوال آزمون واحد لحاظ شود (پارامتر دوم آن مشخص مي‌كند كه schema ساخته شده، نمايش داده شود يا خير):

SessionSource.BuildSchema(Session, true);

پس از اين تغيير و انجام مجدد آزمون واحد، اسكريپت ديتابيس ما به صورت زير خواهد بود (كه جهت ايجاد يك ديتابيس SQLite مي‌تواند مورد استفاده قرار گيرد):

    drop table if exists "OrderItem"

    drop table if exists "Order"

    drop table if exists "Customer"

    drop table if exists "Product"

    drop table if exists "Employee"

    drop table if exists hibernate_unique_key

    create table "OrderItem" (
        Id INTEGER not null,
       Quantity INTEGER not null,
       Product_id INTEGER not null,
       Order_id INTEGER,
       ListIndex INTEGER,
       primary key (Id)
    )

    create table "Order" (
        Id INTEGER not null,
       OrderDate DATETIME not null,
       Employee_id INTEGER not null,
       Customer_id INTEGER not null,
       primary key (Id)
    )

    create table "Customer" (
        Id INTEGER not null,
       FirstName TEXT not null,
       LastName TEXT not null,
       AddressLine1 TEXT not null,
       AddressLine2 TEXT,
       PostalCode TEXT not null,
       City TEXT not null,
       CountryCode TEXT not null,
       primary key (Id)
    )

    create table "Product" (
        Id INTEGER not null,
       Name TEXT not null,
       UnitPrice NUMERIC not null,
       Discontinued INTEGER not null,
       primary key (Id)
    )

    create table "Employee" (
        Id INTEGER not null,
       LastName TEXT,
       FirstName TEXT,
       primary key (Id)
    )

    create table hibernate_unique_key (
         next_hi INTEGER
    )

البته اگر مستندات SQLite را مطالعه كرده باشيد مي‌دانيد كه مفهوم كليد خارجي در اين ديتابيس وجود دارد اما اعمال نمي‌شود! (براي اعمال آن بايد تريگر نوشت) به همين جهت در اين اسكريپت توليدي خبري از كليد خارجي نيست.

براي اينكه از ديتابيس اس كيوال سرور استفاده كنيم، در همان متد SetupContext كلاس مذكور، سطر اول را به صورت زير تغيير دهيد (نوع ديتابيس اس كيوال سرور 2008 مشخص شده و سپس رشته اتصالي به ديتابيس ذكر گرديده است):

           var cfg = Fluently.Configure().Database(
              // SQLiteConfiguration.Standard.ShowSql().InMemory
              MsSqlConfiguration
              .MsSql2008
              .ShowSql()
              .ConnectionString("Data Source=(local);Initial Catalog=testdb2009;Integrated Security = true")
               );

اكنون اگر مجددا آزمون واحد را اجرا نمائيم، اسكريپت توليدي به صورت زير خواهد بود (در اينجا مفهوم استقلال برنامه از نوع ديتابيس را به خوبي مي‌توان درك كرد):

    if exists (select 1 from sys.objects where object_id = OBJECT_ID(N'[FK3EF88858466CFBF7]') AND parent_object_id = OBJECT_ID('[OrderItem]'))
alter table [OrderItem]  drop constraint FK3EF88858466CFBF7


    if exists (select 1 from sys.objects where object_id = OBJECT_ID(N'[FK3EF888589F32DE52]') AND parent_object_id = OBJECT_ID('[OrderItem]'))
alter table [OrderItem]  drop constraint FK3EF888589F32DE52


    if exists (select 1 from sys.objects where object_id = OBJECT_ID(N'[FK3117099B1EBA72BC]') AND parent_object_id = OBJECT_ID('[Order]'))
alter table [Order]  drop constraint FK3117099B1EBA72BC


    if exists (select 1 from sys.objects where object_id = OBJECT_ID(N'[FK3117099BB2F9593A]') AND parent_object_id = OBJECT_ID('[Order]'))
alter table [Order]  drop constraint FK3117099BB2F9593A


    if exists (select * from dbo.sysobjects where id = object_id(N'[OrderItem]') and OBJECTPROPERTY(id, N'IsUserTable') = 1) drop table [OrderItem]

    if exists (select * from dbo.sysobjects where id = object_id(N'[Order]') and OBJECTPROPERTY(id, N'IsUserTable') = 1) drop table [Order]

    if exists (select * from dbo.sysobjects where id = object_id(N'[Customer]') and OBJECTPROPERTY(id, N'IsUserTable') = 1) drop table [Customer]

    if exists (select * from dbo.sysobjects where id = object_id(N'[Product]') and OBJECTPROPERTY(id, N'IsUserTable') = 1) drop table [Product]

    if exists (select * from dbo.sysobjects where id = object_id(N'[Employee]') and OBJECTPROPERTY(id, N'IsUserTable') = 1) drop table [Employee]

    if exists (select * from dbo.sysobjects where id = object_id(N'hibernate_unique_key') and OBJECTPROPERTY(id, N'IsUserTable') = 1) drop table hibernate_unique_key

    create table [OrderItem] (
        Id INT not null,
       Quantity INT not null,
       Product_id INT not null,
       Order_id INT null,
       ListIndex INT null,
       primary key (Id)
    )

    create table [Order] (
        Id INT not null,
       OrderDate DATETIME not null,
       Employee_id INT not null,
       Customer_id INT not null,
       primary key (Id)
    )

    create table [Customer] (
        Id INT not null,
       FirstName NVARCHAR(50) not null,
       LastName NVARCHAR(50) not null,
       AddressLine1 NVARCHAR(50) not null,
       AddressLine2 NVARCHAR(50) null,
       PostalCode NVARCHAR(10) not null,
       City NVARCHAR(50) not null,
       CountryCode NVARCHAR(2) not null,
       primary key (Id)
    )

    create table [Product] (
        Id INT not null,
       Name NVARCHAR(50) not null,
       UnitPrice DECIMAL(19,5) not null,
       Discontinued BIT not null,
       primary key (Id)
    )

    create table [Employee] (
        Id INT not null,
       LastName NVARCHAR(50) null,
       FirstName NVARCHAR(50) null,
       primary key (Id)
    )

    alter table [OrderItem]
        add constraint FK3EF88858466CFBF7
        foreign key (Product_id)
        references [Product]

    alter table [OrderItem]
        add constraint FK3EF888589F32DE52
        foreign key (Order_id)
        references [Order]

    alter table [Order]
        add constraint FK3117099B1EBA72BC
        foreign key (Employee_id)
        references [Employee]

    alter table [Order]
        add constraint FK3117099BB2F9593A
        foreign key (Customer_id)
        references [Customer]

    create table hibernate_unique_key (
         next_hi INT
    )

كه نكات ذيل در مورد آن جالب توجه است:
الف) جداول مطابق نام كلاس‌هاي ما توليد شده‌اند.
ب) نام فيلدها دقيقا مطابق نام خواص كلاس‌هاي ما تشكيل شده‌اند.
ج) Id ها به صورت primary key تعريف شده‌اند (از آنجائيكه ما در هنگام تعريف نگاشت‌ها، آن‌ها را از نوع identity مشخص كرده بوديم).
د) رشته‌ها به نوع nvarchar با اندازه 50 نگاشت شده‌اند.
ه) كليدهاي خارجي بر اساس نام جدول با پسوند _id تشكيل شده‌اند.

ادامه دارد ...